Kolsuz ve düğmesiz

Ve sağ göğsünde bir rozet deliği olan freng gömleği

Bekar terleriyle sırılsıklamdı

Hayata acemi erkeğinin

Ah gülüm

Onu kanla ıslatmayı becerdiğim gün

Artık ne esirlik ne zulüm

Ne de gözlerimde

Sabah tuvaletinden arta kalan sabun köpükleri

-

Sana döndümse şimdi ben

Bütün eski sevgilerimi yıkarak döndüm

Yaşayamadıklarım, yaşayabildiklerimden daha çok

Ve daha layıksa özlenmeye

Sesim seninle daha gür

Şarkılarım daha özgürse

Bil ki yaşayamadıklarımızı yaşanabilir kılmak için savaşmak

Seninle bir menekşeyi koklayıp soldurmaktan daha güzeldir

-

İsterdim öğrenmesin doğacak oğlum bile

Sana nasıl yandığımı

Ben tırnağımla koparırken ta göğsümdeki kermeleri

Doğacak çocuğuma emanet olsun

Öfkem, kılıcım, heyecanım

Ve

Yüreğim soğusun diye sevgilim

Yüzüne bakarak susacağım

Başını bağlayıp düş ardıma

SevgilimDüş ardıma

Seninle bir adım daha yaklaştım

Daha yaklaştım muradıma

-

Ve ben diplomalarımı yırttımsa

Bunun üstüne kılıcımı kınından sıyırdımsa

Kalleşliği bir hamlede yere vurdumsa

Savur gülüşlerini

Ne duruyorsun

Konuş

Dillerin olayım. Ağla! Dua et!

Çünkü hıncım da tazedir, sevincim de

Çünkü tek sevda var şimdi içimde

Kavgamız

Ve saflarımızda senin yerin

-

Nasıl da dadanmış sırtlanları

Daha gömüldüğümüz mezara

Şu küfürbaz kuşağın

Nasıl da tutmuş kuşatmış yolumuzu

Gölgesi arkadan vuranın, alçağın

Lakin bir umut bulunur daima

Bulunur elbet

Çıkıp sıyrılmaya doğru açılmış

Bir bitmez umut

Ki inancın ve aydınlığın kapısı odur

Odur başımızı dik tutarız

Odur yenilmeyiz karşılaştığımız ilk tahakküme

İlk karanlığa

İlk tel örgüye

-

Bizim de haberlerimiz vardır sevgilim

İkimizin arasında

Bütün kardeşlerimizin başı bağlıdır ona

Ve bizim

Çünkü bizim haberlerimiz vardır sevgilim

Sağlam ve sadık

Tutunur dağ aşarız yardımıyla

Tutunur bileniriz

Tutunur silme insan olan künyemizi

Yar kılarız sevdasına

-

Sana anlatacağım şeyleri kafamda toparlamadan daha

Kundaklamaya çağırıyorlar karanlığın kalleş bekçileri

Tam bir adım kala sabaha uyanıyorum

Ben ürküntüyle uyanınca

Çalıyor zilleri kafamın içinde

İğrenç utanmaz

O zaman koşup kitabımızın sözlerine saklanıyorum

Kitapİtiyor beni alanlara

Ve kitap itince beni alanlara

Görsen yiğidin ne kadar cesur

Vay heyran

Yiğidin bir özge candır

Anasına layık oğul

Çocuklarına baba

Ve sana sultandır

-

Esmerim, güzelim, nazlı yarim

Tam kumrular tüy düşürürken yere

Bir şafak üzere

Ve bizimkiler

Kitab’ın kavline göre ayaklanınca

Ko gideyim

Ko ki serbestlesin zincirlerimiz

Ko ki korkak,

Ko ki kaçak demesin kimse

Demesin yiğidine..

[şiir:Metin Önal Mengüşoğlu]